De tramlijn die verlangen heet

vrijdag 18 april 2008
zaterdag 19 april 2008
woensdag 23 april 2008
vrijdag 25 april 2008
zaterdag 36 april 2008

A Streetcar named Desire van Tennessee Williams is een meesterwerk van de Amerikaanse literatuur, een tragische parabel over leven en dood, over begeerte en het verlangen naar vertroostende liefde en tederheid.

Met de tramlijn die Verlangen heet komt Blanche DuBois aan bij de Elyzeese Velden, waar haar jongere zus Stella woont in een armzalige woning met twee kamers. Stella is beneden haar stand gehuwd met de ruige Stanley Kowalski, een Poolse immigrant. Een gelukkig huwelijk dat grotendeels op fysieke liefde is gebaseerd. Wanneer Blanche aanklopt bij Stella en Stanley zit ze emotioneel en materieel volledig aan de grond. Alles wat haar nog rest draagt ze in haar koffer met zich mee. Bij Stella zoekt Blanche genezing en loutering voor de wonden die haar ziel hebben verwoest. Maar zodra Blanche en Stanley elkaar voor het eerst ontmoeten onstaat een gespannen sfeer tussen hen. Stanley ziet Blanche als een bedreiging, een indringster die zijn zwangere vrouw tegen hem opzet. Tussen de 'gewonde nachtvlinder' en de 'kleurrijk gevederde haan' ontstaat een gevecht waarin het gaat om het overleven.

De Tramlijn die Verlangen heet is een verhaal over de strijd tussen lichaam en geest, over sterke mensen met hun zwaktes, over zwakke mensen met hun sterktes, over fysiek geweld versus psychologische oorlogsvoering, over primaire begeerte versus zuivere liefde, over het wanhopig verlangen naar geluk en de onmogelijkheid die te bereiken.

De tramlijn die verlangen heet

spelers

Sabine De Ruelle
Ann Rogge
Franky Lanckacker
Guido Vanderauwera
Sabine Vanhoorde
Koen Steyaert
Eddy Declerck
Vincent Verstrynge
Philippe Neutens.

regie

Paul Verstrynge

regie-assistentie

Koen Steyaert

decor

Marc De Ruelle
Eddy Declerck
Egide Bracke

licht

Jan Van Besien