Kleine Eyolf

Eyolf is het zoontje van Alfred en Rita Allmers. Als kind heeft Eyolf een ongelukkige val gemaakt en is als gevolg daarvan lichamelijk gehandicapt. Zijn ouders lopen gebukt onder zware schuldgevoelens. Alfred, die met de rijke Rita is getrouwd om zijn halfzuster Asta veilig te stellen, schrijft aan een boek over de menselijke verantwoordelijkheid. Rita voelt zich door haar man verwaarloosd. Na een tocht in de bergen heeft Alfred besloten dat hij niet meer aan zijn boek zal schrijven, maar dat hij zich voortaan ten volle voor Eyolf zal inzetten. De Rattenvrouw, een bizar personage, geeft echter de doorslaggevende wending aan het verhaal: de verdrinkingsdood van kleine Eyolf stelt Alfred en Rita voor nieuwe existentiële vragen. Hoe is dit allemaal kunnen gebeuren? Waarom is dit gebeurd? Hoe moet het nu verder?

"Kleine Eyolf" is een van de laatste stukken van Henrik Ibsen. Het is een stuk over liefde, dood, verandering, verantwoordelijkheid, schuld en loutering. Ibsen (1828-1906) is de auteur van meesterwerken zoals "Hedda Gabler", "Nora, of een poppenhuis" en "Spoken". Hij heeft een enorme invloed gehad op het moderne theater.

Met Chantal De Groote, Sabine De Ruelle, Ann Rogge, Gregory Simons, Paul Verstrynge en Dominiek Willaert in een regie van Freddy Van Besien, in een decor van Egit Bracke, Eddy De Clerck en Marc De Ruelle en met een belichting van Jan Van Besien.